اما طلمهل گم نشده است - هنوز. دنیایی که روزی شکوفا شده بود، به ضایعه ای فاسد از شکوه سابق خود تبدیل شد و کسانی که آن را خانه می نامیدند، اکنون پوسته های فساد هستند - سربازان خشن، بی مرگ و تسلیم ناپذیر مرگ. ساعت شنی زمان شکسته شد و جوهر آن در سراسر خشکی ریخته شد و دریای بی پایانی از شن را پدید آورد. فاجعه ای ویرانگر که توسط یک خدای عذاب زده به راه افتاد، دنیای تلمهل را در شبی همیشگی فرود آورد. برای نسلها، عده کمی عادل تحمل کردهاند. تو یکی از.
اطلاعات دقیق...